bu dehşet gününden bir süre sonrasında okulda olduğumu görüyorum. fakat bu sefer liseli olmuşum. arkadaşlarımın hepsini ayrı ayrı sınıfa yerleştiriyorlar. yerleşimler öğrencilerin ilgi alanları ve yeteneklerine göre belirleniyor. sınıflarda üniversite hocaları ders veriyor. istilacı robotlar yönetimi ele geçirdikten sonra eğitim sistemimizi beğenmedikleri için kökten değişikliğe gitmişler. benim sınıfım yok. benim dışımda kimse ingilizce gramer sevmediği için sınıfsız kaldığımı söylüyor öğretmen.
bir kaç gün sonra sokakta dolaşıyorum. sokaklar her zamanki gibi kalabalık değil. insanlar huzursuz, mutsuz. ağır bir hava var. işgal altında olduğumuzdan her an silah sesleri duyulabiliyor. endişeyle bir yerden bir yere gitmeye çalışırken kamyon kamyon asker taşındığını görüyorum. oradan geçen birine askerleri soruyorum. "paralı askerler" diyor adam. "robotlar parayla asker tutuyorlar." içimden şöyle geçiriyorum: "para için kendi insanına kıymaya değer mi? bu huzursuzluğa değer mi?"
rüyadan çıkarılacak dersler:
1) uzaylı ingilizce bilmek zorunda değildir.
2) iletişim eksiklikleri çok büyük sorunlar doğurabilir.
3) eğitim sisteminde sorun var galiba.
4) bu dünya senin olmaz, ettiğin sana kalmaz, söylemiştim sevgilim, parayla saadet olmaz.
